Dagje Julianatoren: Leuk of niet doen?

Onze oudste zoon is 3 jaar oud en zit vol energie. Het is soms lastig om hem overdag moe te krijgen, al helemaal met wisselvallige weer. Ook vinden we het soms lastig om activiteiten te verzinnen waar hij blij van wordt en wij als ouders ook. Daarnaast vinden we het ook belangrijk om onze kinderen soms alleen tijd te geven met een van ons, zodat ze niet altijd de aandacht moeten verdelen. Maar welk dagje uit is er nou leuk voor een peuter van 3 jaar, buiten de normale uitjes om (dierentuin, kinderboerderij, (indoor)speeltuin etc.)? De afgelopen tijd hebben wij korting gespaard bij de Jumbo voor dagjes uit. Nadat we aardig wat korting bij elkaar hadden gespaard, hebben we gekeken uit welke dagjes uit we konden kiezen. Zo kwamen we op de Julianatoren in Apeldoorn, een kinderpretpark speciaal voor de kleintjes. Wij zochten voor je uit of dit park de moeite waard is voor een peuter van 3 jaar oud.

De dinosaurus gaat mij opeten!

Zoals ik al eerder zei hadden we korting gespaard bij de Jumbo. Dit betekent dat je de tickets van te voren moet boeken. Enerzijds is dit lastig want je moet aangeven wanneer je naar het pretpark wilt gaan. Anderzijds is het handig want als je aankomt bij het park kun je direct doorlopen omdat je de tickets al bij de hand hebt. Wij konden dus ook direct doorlopen bij de ingang. Wat me direct opviel was de klantvriendelijkheid van de medewerkers. Elke medewerker zei hallo, ook richting mijn zoon. Daarnaast is de gemiddelde leeftijd van de medewerkers zeker boven de 30 misschien zelfs wel 40 jaar. Hier ben ik absoluut voorstander van, we horen genoeg om ons heen dat ouderen worden vervangen door jongeren in verband met de loonkosten.
Als we langs de winkeltjes en eettentjes zijn, zien we de eerste attractie verschijnen: een dino attractie. In deze wonderlijke wereld rijd je in een auto langs een heleboel dinosaurussen. Ik was helemaal blij dat ik een attractie zag en stond te trappelen om naar binnen te gaan. Ik stapte vol enthousiasme de attractie binnen, zo blij als kind dat ik dit samen met mijn zoon de adrenaline van een pretpark kon gaan ervaren. Toen ik een aantal stappen had gezet richting de autootjes, begon mijn zoon enorm hard te huilen. Verbijsterd keek ik naar hem en vroeg aan hem wat er aan de hand was. Hij bleef huilen en zette geen stap verder dan het begin van de wachtrij. Toen ik naar hem toe liep, hem knuffelde, optilde en hem eindelijk rustig had gekregen, zei hij tegen mij: 'Mama, de dinosaurus gaat mij opeten!' Nog helemaal verbijsterd over het feit dat hij ineens begon te huilen, vraag ik mij af over welke dinosaurus hij het heeft. Al snel (hoe had ik die in hemelsnaam over het hoofd kunnen zien?!) zie ik dat we naast een immens grote dinosaurus staan die allereerst beweegt en daarnaast ook nog eens een brommend geluid veroorzaakt. De moed zakte mij in de schoenen en het kleine kind in mij werd teleurgesteld. Wat nou als Laurens in geen enkele attractie wil?

Angst op grote hoogte

We liepen snel door en ik probeerde hem af te leiden. Dit lukte gelukkig want hij was direct gefascineerd door alle flitsende, kleurrijke en ronddraaiende attracties. Ik vroeg aan hem wat hij wilde doen en hij wees direct naar het reuzenrad. Ik begrijp best dat deze grote attractie voor een klein jongetje imponerend is, maar ik had eigenlijk stiekem gehoopt dat hij deze attractie wilde overslaan. Mijn hoogtevrees is namelijk vreselijk snel aanwezig, al helemaal in zo'n klein bakje. Toch zette ik mijn schouders eronder en stapten we samen in het kleurrijke rad. Al snel voelde ik de angst in mijn lijf omhoog borrelen. Laurens daarentegen, zat op zijn knietjes naar buiten te kijken en wilde zelfs gaan staan. Doodeng vond ik het omdat hij er gemakkelijk uit kon vallen. Ik was op dat moment verantwoordelijk voor twee dingen: mijn gemoedstoestand en het vasthouden van mijn enthousiaste kind. Daarnaast moest ik ook nog overal kijken waar hij naartoe wees: 'Mama, kijk water! Mama, kijk een trein!' Ik vervloekte dan ook de medewerker die na het rondje doodleuk zei: 'We gaan nog een rondje!' Ik kon wel janken.

Samen gillen in de achtbaan

Gedurende de middag wees mijn zoon Laurens regelmatig naar de achtbaan: 'Mama, daar wil ik in.' De liefde voor achtbanen zit hem blijkbaar in het bloed, wij als ouders zijn er ook gek op. Steeds zei ik tegen hem: 'Lieverd, daar ben je nog te klein voor. Alleen grotere kindjes mogen in de achtbaan.' Toch dacht ik halverwege de middag, laat ik hem eens opmeten. En ja hoor, hij was precies 95 cm groot, wat precies genoeg was voor de achtbaan. Ik trok de stoute schoenen aan en ben de attractie in gelopen. Zo gemakkelijk als die keuze was, zo gemakkelijk werd hij naar binnen gelaten. Daar zaten we dan samen, en Laurens voor het eerst in zijn leven in de achtbaan. Het kon twee kanten op gaan: of hij zou het helemaal te gek vinden, of hij zou doodsbang naast me zitten. Het eerste bleek werkelijkheid. Hij heeft het hele rondje gelachen, gegilt en hij had continue een brede glimlach op zijn gezicht. Het onbezorgde gezicht van een kind, mijn kind, was goud waard.

Onbeperkt rondjes rijden

Nadat we ontelbaar keer in de achtbaan hadden gezeten, was ik er klaar mee (ik was meer met Laurens bezig dan met de rit zelf waardoor ik toch lichtelijk misselijk werd) en liepen we verder door het kinderpretpark. Op een gegeven moment zag Laurens een grote giraf waar hij onderdoor kon lopen. Deze attractie leek op een kermis attractie waar hij een keer in had gezeten: een mooie wereld waar je met een safari autootje doorheen kon rijden. Voor ik het wist zat hij in een autootje en begon het autootje te rijden. Hij vond het fantastisch. Overal waren dieren te zien: panda's, leeuwen, tijgers, giraffen, nijlpaarden.. noem maar op! Gelukkig voor mij wilde hij graag alleen rijden, waardoor ik de uitdaging om in het autootje te komen, niet aan hoefde te gaan. Toen het rondje voorbij was, wilde hij nog een keer. En nog een keer, en nog een keer... net zo lang tot hij alle verschillende autootjes (elk had een eigen dierenprint) had gehad. Hoe relaxed is het dat je als ouder gewoon kan toekijken dat je kind gelukkig is?

De opgevouwen uitdaging van de ouder

Er zijn veel attracties waar je kind (afhankelijk van de lengte) alleen in mag. Toch zijn er ook genoeg attracties waar je kind alleen onder begeleiding in mag. Onder begeleiding betekent dat er een volwassen persoon mee moet. Laurens wilde graag in de helicopter, een attractie die als een soort trein door de lucht gaat. Zo kun je op een leuke manier een groot deel van het park bekijken. Deze attractie moest onder begeleiding. Wat een feest was dit! De attractie is gemaakt voor +- 4 kinderen. Ik zat de kleine ruimte te aanschouwen en vroeg me hardop af hoe ik mijzelf in dat hokje ging stoppen. Ik heb nogal lange benen en ik zag het nog niet helemaal voor me. De medewerker van de attractie glimlachte sarcastisch en zei: 'Mevrouw, u moet zich gewoon opvouwen.' Ik ben me bewust van mijn jonge leeftijd (29 jaar jong) maar zo lenig als ik was toen ik 18 jaar oud was? Die tijd is helaas voorbij.. Met moeite heb ik mezelf dubbel gevouwen en ben ik vanaf de 1e seconde gaan aftellen tot ik weer uit de attractie mocht. De tweede uitdaging was dan ook: Hoe kom ik hier weer uit?

Is het kinderpretpark de moeite waard?

Aan het einde van de middag heb ik onder het genot van een ijsje de voordelen en nadelen van dit pretpark op een rijtje gezet. Is het de moeite waard om naar de Julianatoren in Apeldoorn te gaan? Is dit dagje uit met een kind van drie jaar oud de moeite waard geweest?

Voordelen:

• Het is een klein pretpark waardoor de afstanden tussen de attracties klein zijn. Een kind hoeft dus niet veel te lopen.
• Voor elke leeftijd zijn attracties te vinden (let wel op de minimum leeftijd die het park aangeeft).
• Bij elke attractie staat een paaltje waar je kunt meten of je kind groot genoeg is voor deze attractie. Heel fijn, zo hoef je niet onnodig in de rij te wachten.
• Je mag (en soms moet) als ouder met je kind mee in de attractie.
• Het park is kindvriendelijk, dus niet alleen op het gebied van veiligheid maar ook de medewerkers zijn vriendelijk tegen de kinderen.
• Bij elke attractie staat duidelijk middels een klok aangegeven tot hoe laat de attractie open is, of vanaf wanneer de attractie open is.

Nadelen:

• Ik vind het vrij prijzig. Vanaf 1 jaar (!) is het 25,00 euro per persoon. Mindervaliden betalen 15,00 per persoon. Allereerst weet je niet of je kind dit überhaupt leuk vindt om te doen, daarnaast betaal je als ouder ook de volle pond, terwijl je eigenlijk langs de zijlijn meekijkt. Ballorig doet dit bijvoorbeeld heel goed, die laten alleen kinderen betalen, als ouder ben je gratis.
• Het is al snel te druk in het park, mede doordat alles op weinig m2 staat. Vooral omdat het een park voor kleine kinderen is, begrijp ik dit niet zo goed. Een kind van 3 jaar die 1,5 uur moet wachten voor een attractie, is voor niemand leuk. 
• De aanduiding waar eettentjes of toiletten zijn, zijn te onduidelijk. Toiletten vond ik moeilijk te vinden. Daarnaast waren een aantal toiletunits dicht. Dit is met een kind die net zindelijk is, een kleine uitdaging.
• Ik vond het niet altijd duidelijk waar de ingangen van de attracties waren en wat bepaalde gebouwen voorstelden. Hier mis ik wat communicatie over de attractie.
• Bij sommige attracties staat aangegeven dat je als ouder mee moet in de attractie. Dit kan als onprettig worden ervaren omdat je dubbelgevouwen in de attractie zit.

Ik vond het de moeite waard om naar dit pretpark te gaan. Het is ontzettend leuk vermaak voor een kind van 3 jaar. Hij was zo onder de indruk van alles wat hij kon zien. Hierbij moet ik wel aangeven dat wij er waren tijdens een rustige middag. Hierdoor konden we zo doorlopen en oneindig vaak in dezelfde attractie zitten. Mijn man is tijdens een drukke dag geweest en moest dus regelmatig 1 tot 1,5 uur wachten per attractie. Dit is voor een (klein)kind niet leuk. Ik raad het niet aan om een baby mee te nemen. Je betaalt dan als volwassen persoon 25,00 terwijl je altijd bij je baby moet blijven. Dit is zonde van het geld. Verder is het park vanaf een bepaalde leeftijd niet meer spannend genoeg. Vanaf +- 10 jaar is het denk ik niet meer aan te raden om speciaal naar dit park te gaan omdat de attracties te klein worden en er niet genoeg spannende attracties zijn.